The case for the missing Thug. தக் லைஃப் படம் பார்த்தேன். மிக உயர்ந்த கலைஞர்கள் தங்களது உழைப்பையும் நம்பிக்கையையும் கொண்டு ரசித்து செதுக்கியிருக்கிறார்கள். ஆனால் என்னால் உணர்வுபூர்வமாக ரசிக்க முடியவில்லை. ரவுடிகளின் குழுக்கள், அவர்களது வன்முறை வாழ்வு, உயிருக்கு உத்தலவாதமில்லாத அன்றாட வாழ்வு என எல்லாமே பல முறை பார்த்திருந்தாலும் அலுப்பு தட்டாமல் முழுப்படமும் பார்க்கமுடிந்தது. ஆனாலும் 'ஏதோ ஒன்று குறைகிறதே...' என நினைப்பு மட்டும் தொடர்ந்தது. இரு நாட்கள் கழித்து இன்று விடை கண்டேன், இல்லை இல்லை, கேட்டேன்! நாயகன் படத்தில் விலைமாது நாடிப்போகும் நாயகனின் காட்சிக்கோவையை இசையின்றி பார்த்தேன். பின்னர் இசையை ஒலிக்கவிட்டு மறுமுறை பார்த்தேன். அதுதான், அதுதான் missing! The Soul Connect. The kind of emotional hooks Raja's music got me into that film, is sorely missing here. ARR அற்புதமாக இசை அமைத்திருக்கிறார். அவை என்னை தாளமிடவும் தலையாட்டவும் வைத்தாலும் ஏனோ காட்சிகளுடன் பிணைக்கவில்லை. இப்படத்தின் மிகச்சிறந்த இரு பாடல்கள் - ஒன்று படத்திலேயே இல்லை, இன்னொன்று, காட்சிகளற்ற title card po...
கதவுகள் இல்லாத உலகம், எல்லைகள் இல்லாத மனிதம்... எனது நண்பர், ஐரோப்பாவில் வாழ்ந்த பத்தாண்டுகளில் வெளியில் செல்லும்பொழுதெல்லாம் அவரது வீட்டு கதவை பூட்டியதே இல்லை. 'என்ன இருக்கு பாபுஜி, எடுத்துட்டுப்போறதுக்கு?' என்பார். அவரது தேவைகள் குறைவு. வீட்டிலுள்ள பொருட்களும் அவ்விதமே. ஆனால் இந்தியாவிலிருந்து அவர்களது உறவினர்கள் அனைவரையும் ஐரோப்பிய சுற்றுப்பயணம் அழைத்துச்சென்று (அவர்களுக்கு தமிழ் உணவு சமைக்க ஒரு சமையற்காரரையும் சேர்த்துதான்!) மகிழ்ந்தார். சனி சீக்னாப்பூர் என்கிற இந்திய சிற்றூரில் யாரும் அவர்களது வீடுகளை பூட்டுவதில்லை. சனி பகவானின் பூமி என்கிற பய பக்தியினால் திருட்டுகளும் இல்லை. அன்புக்கும் பக்திக்கும் பூட்டிய கதவுகளை திறக்கும் ஆற்றலும் உண்டு, கதவுகளை திறந்து வைத்தே வாழும் ஆற்றலும் உண்டு. ஆனாலும் யதார்த்த வாழ்வில் 'பொருள் இருப்பவர்க்கும் இல்லாதவர்க்கும் உள்ள பொருளாதார இடைவெளியினால் (the chasm between Haves and Have nots):நம் கதவுகளை பூட்டி பாதுகாக்கும் அவசியத்தில் வாழ்கிறோம். வீடுகளுக்கு கதவு, பூட்டு...சரிதான். ஆனால. நம் மனித மனங்களுக்கு? நம்மில் எத்தனை பேரின் மனது ...