மாணவனும் அவ்வாறே திருத்தி எழுதி, படித்துப்பார்க்கிறான். இலக்கண சுத்தமாக சொற்கள் நிற்க, அவன் கவிதை மட்டும் தொலைந்து போயிருந்ததாம்!
பல வருடங்கள் முன்பு கவிஞர் மகுடேசுவரனின் இந்த கவிதையை கணையாழி இதழில் வாசித்தேன். அதன் சாரமே இது.
Perfect, Perfection என்கிற சொற்களுக்கு தமிழ்ச்சொற்கள் இல்லை தெரியுமா?
முழுமையான என்கிற சொல்கூட complete என்கிற பொருளைத்தான் குறிக்கும்.
Flawless - குறையற்ற என்கிற சொல்லும் பொருந்தாது. A flawless fruit (shape, size, color, texture) may not be a perfect fruit:(taste, digestion etc...)!
மரங்களில் கூட perfect tree என எதுவுமே கிடையாதாம். சுற்றுச்சூழலின் பல்லாயிரக்கணக்கான மாற்றங்களால் ஒவ்வொரு நொடியும் செதுக்கப்பட்டுக்கொண்டிருக்கும் மரங்களில் எது perfect shape (symmetry may be an eye pleaser but nothing to do with perfection)?
மனிதர்கள், நமக்கு மட்டும் ஏன் இந்த Quest for Perfection?
பிழைகள் முற்றிலுமாக இல்லாத மனிதர்களை உருவாக்குவதுதான் சமுதாயத்தின், சட்ட திட்டங்களின், வாழ்வியலின் கடமையா?
எனில், ஏன் நாம் நம் குடும்பம், உற்றம், சுற்றம் என எல்லா இடங்களிலும் குறையற்ற மனிதர்களை மட்டுமே காண விரும்புகிறோம்? நெருங்கிய உறவென்றால் ஏன் கடிதோச்சி கடுமையாக எறிகின்றோம்?
காயம் பல பட்டு தம் தம் வாழ்வெனும் கவிதையை அவர்களும் இலக்கண சுத்தமாய் சீர் செய்ய முயன்று, தோற்று / வென்று... கவிதையை தொலைத்து நிற்பது எந்த ஆசிரியரை மகிழ்விக்க?
அவ்வாறு திருத்த முயலும் மனிதர்களுக்கு ஆசிரியப்பதவி தந்தது யார்? எந்த தகுதியின் அடிப்படையில்?
பிழையுள்ள கவிதையாகவே வாழ்வு இங்கு நிகழ்ந்துகொண்டிருக்கிறது. நமது மனித உடலில் கூட மரபுப்பிழையாக appendicitis எனப்படும் குடற்பகுதியும், Tailbone என சொல்லப்படுகிற நம் முதுகுத்தண்டுவடத்தின் அடிப்புள்ளி போன்றவையும் இன்னும் சிலவும் இன்றுவரை தொடர்ந்துகொண்டுதான் இருக்கின்றன. "I want a perfect body" என்பவர்கள் யாரும் இந்த தேவையற்ற பகுதிகளை அறுவை சிகிச்சை செய்து நீக்குவதில்லையே?
மனிதனென்பன் காணும்/தேடும் perfection என்பது கடவுளின் ரூபம் என்று கொண்டாலும், அவன் கடவுளாக மாற, பிழைகளை நீக்கி வாழ்வதுதான் வழியா?
கண்ணதாசனின் பாடலொன்று:
மனிதன் என்பவன் தெய்வமாகலாம்..
மனிதன் என்பவன் தெய்வமாகலாம்..
வாரிவாரி வழங்கும் போது வள்ளலாகலாம்
வாழைப் போல தன்னை தந்து தியாகியாகலாம்
உறுதியோடு மெழுகு போல ஒளியை வீசலாம்
மனிதன் என்பவன் தெய்வமாகலாம்..
தெய்வமாகலாம்..
ஊருக்கென்று வாழ்ந்த நெஞ்சம் சிலைகளாகலாம்
உறவுக்கென்று விரிந்த உள்ளம் மலர்களாகலாம்
ஊருக்கென்று வாழ்ந்த நெஞ்சம் சிலைகளாகலாம்
உறவுக்கென்று விரிந்த உள்ளம் மலர்களாகலாம்
யாருக்கென்று அழதபோதும் தலைவனாகலாம்
மனம்! மனம்! அது கோவிலாகலாம்..
மனிதன் என்பவன் தெய்வமாகலாம்
மனிதன் என்பவன் தெய்வமாகலாம்
மனிதன் என்பவன் தெய்வமாகலாம்..
மனம் இருந்தால் பறவை கூட்டில் மான்கள் வாழலாம்
வழியிருந்தால் கடுகுக்குள்ளே மலையைக் காணலாம்
மனம் இருந்தால் பறவை கூட்டில் மான்கள் வாழலாம்
வழியிருந்தால் கடுகுக்குள்ளே மலையைக் காணலாம்
துணிந்துவிட்டால் தலையில் எந்த சுமையும் தாங்கலாம்
குணம்! குணம்! அது கோவிலாகலாம்...
மனிதன் என்பவன் தெய்வமாகலாம்
வாரி வாரி வழங்கும் போது வள்ளலாகலாம்
வாழை போல தன்னை தந்து தியாகியாகலாம்
உறுதியோடு மெழுகு போல ஒளியை வீசலாம்
மனிதன் என்பவன் தெய்வமாகலாம்..
தெய்வமாகலாம்..
பிழைகளை நீக்கினால் தெய்வமாகலாம் என்று ஏனோ அவருக்கும் எழுதத்தோன்றவில்லை!
இது அவரது பாடலில் பிழையல்லவா?!
முதலில் கவிதையை ரசிப்போம், பின்னர் பிழைகளையும் :-)
PC: visitvatican website
கருத்துகள்
கருத்துரையிடுக