காலியான வகுப்பறை, பார்பர் ஷாப், பார்க்கிங் லாட், பாத்ரூம், ஆட்களற்ற மெட்ரோ ரயில் இருக்கைகள், மேம்பால நடுச்சாலை, திடீர் பவர் கட்டில் ஒலிக்கும் யமுனை ஆற்றிலே பாடல், பழைய பெட்டியில் மொக்கை கவிதை, கார் கியர், கொடியில் காயும் சுடிதார் செட்... இவையெல்லாம் நம்மை காதலில் நனைக்கமுடியுமா? திக்குமுக்காடவைக்கமுடியுமா?
முடியும், நாம் ராம் & ஜானுவுடன் சில மணி நேரங்கள் கழித்தால்.
மழை நீரை நாக்கு நீட்டி உணர்ந்து ரசிக்கும், இயற்கையின் மடியில், அதன் அரவணைப்பில் உறங்கும், அன்பான கண்டிப்போடு போட்டோகிராபி கற்றுத்தரும் ஆசான் (குண்டுப்பையன் உடலை வளைத்து குனிந்து போட்டோ எடுக்க முயல, ஆசான் குச்சியால் கால்களில் தட்டி மண்டிபோட வைக்கிறார் :-). அவர்மீது மரியாதை கலந்த நேசத்துடன் ஒரு மாணவி.
மாணவப்பருவத்தில் ஆசானின் முதல் காதல். காதலின் நினைவாய் கடற்கரை ஈர மணலில்
ராம்
ஜானு என்று எழுத, அலைகள் இவர்களது பெயரை எட்டி எட்டி படிக்க முயல, நாம் நனையத்தொடங்குகிறோம் காதல் மழையில்.
படித்த ஊர் வழியே பயணம் செய்ய நேரும்போது, தான் 'வாழ்ந்த' பள்ளியைக்கண்டு நிறுத்தி, வாட்ச்மேன் அனுமதியுடன் இவர் கதவு திறந்து உள் நடக்க, கதவுகள் நம்மையும் உள்ளிழுத்துக்கொள்கின்றன.
இறுதியில் விமான நிலைய கண்ணாடித்தடுப்புக்குப்பின் உணர்ச்சிக்குவியலாய் ஆசான் நிற்கையில், பிசையும் மனதோடு கூடவே நாமும்...
நினைவுப் பெட்டியில் சேர்த்துவைக்க வேண்டிய பொக்கிஷம்...
எத்தனை திருஷ்டி சுற்றினாலும் கண்படும் இவர்கள் இருவரின்மேல்!
ஜானு, வாழ்ந்திருக்கிறார், இரு காலகட்டங்களிலும். இவரது திரைப்பயணத்தில் ஒரு மைல்கல்.
ராம்... மிகப்பெரிய ஆச்சரியம்! தமிழ் திரையுலகு இவரை பொக்கிஷமாய் காக்கக்கடவது! சீனு ராமசாமியின் மிகப்பெரிய திரைத்தொண்டு, 'ராமை' 'கண்'டுபிடித்தது!
அமெரிக்காவின் ரிச்சர்ட் லிங்க்லேட்டர், மனித உணர்வுகளை, காதலின் பரிமாணங்களை, மூன்று பகுதிகளாய், ஒவ்வொன்றும் பத்தாண்டு இடைவெளியில், ஒரே நாயகன், நாயகியுடைய வாழ்வில் ஒரு தினத்தை (ஒவ்வொரு படமும் ஒரு தினத்தின் நிகழ்வுகள்) உலகம் போற்றும் Trilogy ஆக்கித்தந்திருந்தார்; Before Sunrise, Before Sunset, Before Midnight என.
அந்தப்படங்கள் தந்த ஒரு இன்டிமேட் ஃபீல், அந்த ஜோடியுடன் அவர்கள் இருக்கும் இடத்திலேயே நாமும் இருந்து ரசிப்பதாய் உணரவைத்த வித்தைக்காக, இம்மூன்று படங்களும் சென்ற நூற்றாண்டின் மிகச்சிறந்த படங்களின் தரவரிசைப்பட்டியலில் டாப் படங்களாக இன்று வரை.
இந்தியாவிலிருந்து ஒரு Welcome Addition, 96!
புக் பண்ணும்போதே இரண்டு ஷோக்கள், ஒரு வார இடைவெளியில், முடிந்தால் ஒரு முறை துணையுடன், மறுமுறை தனிமையில், என திட்டமிட்டு, பார்ப்போம், கொண்டாடுவோம்!
கொண்டாடியபின் சொல்வோம், 'உள்ளம் கேட்குமே மோர்'!
பின் குறிப்பு: படத்தில் இசையின்றி இடம்பெறும் ஜானகி பாடல்கள்... அவை வழியே கேட்கும் நம் மனமெங்கும் கசியும் ராஜாவின் இசை! டைட்டிலில் 'ராஜாவுக்கு நன்றி' என்று சொல்லி, படம் முழுதயும் நன்றி நகர்த்துகிறது. யமுனை ஆற்றிலே...ஹையோ!!!!!
Watched "96" with family today.
After reaching home, after everybody alighted from the car, closed all windows and...cried some rivers...
Such was the power of a simple, honest, beautiful love story; may take a while to get the 'high' it gave, out of my system :-)
A beautiful beautiful beautiful story, extremely well enacted; reminded me of lot of things about cherished memories and eviscerating pain... about human bond... about love...
Hey am alright though my innards are like molten lava... don't bother; it will solidify on its own soon :-)
We need constant reminder that being loved insanely is a great great feeling and we must protect with our soul such a person that makes us feel this way. 96 has done essentially that!
A true blue love story with a giant heart, in the lines of Richard Linklater's world famous trilogy (Before Sunrise, Before Sunset, Before Midnight), 96 leaves us wanting more!
Don't miss it.
கருத்துகள்
கருத்துரையிடுக