வெள்ளக்காரன்டா, தமிழன்டா!

வெள்ளக்கார தமிழன்டா!

Steve Jobs ஐயும் Bill Gates ஐயும் கொண்டாடும் இதே I.T உலகத்தில் தனக்கு கிடைத்த வானளவு புகழையும் பணத்தையும் தக்கவைக்க எடுத்த முயற்சி, 'சொந்தக்காசில் சூனியம் வைத்துக்கொண்டதாக' தப்பிப்போய் வணிக உலகிற்கு ஒரு எச்சரிக்கை சொல்லாடலை மட்டுமே தடமாய் விட்டுவிட்டு மறைய நேர்ந்த விந்தை மனிதர் Adam Osbourne, a thinker way ahead of the famous duo I mentioned earlier.

பர்சனல் கம்ப்யூட்டர், ஆபீசில் மட்டும் இருந்தால் போதாது. நாம் செல்லுமிடமெல்லாம் அதையும் எளிதாக எடுத்துச்செல்லமுயன்றால் எவ்வளவு பயனுள்ளதாயிருக்கும் என்ற எண்ணத்தால் உந்தப்பட்டு அவர் வடிவமைத்தது Osbourne 1 எனப்பெயரிடப்பட்ட உலகின் முதல் போர்டபிள் கம்ப்யூட்டர், ஆண்டு 1981!!

ஒரு விமான இருக்கையின் கீழே சமர்த்தாய் பொருந்தும் அளவில் குறைந்த விலையில் வடிவமைத்ததோடு நில்லாமல், அதனை இயக்குவதற்கு வேண்டிய மென்பொருட்களையும் (software) bundle செய்து தந்தார்; எழுதுவதற்கு ஒரு word star, கணக்கு போடுவதற்கு ஒரு super calc என (Gates உம் Jobs உம் இதே உத்தியை பின்னாளில் கையாண்டது வரலாறு). 

Father of Portable Computers என புகழப்பட்டு, 3 பணியாளர்களுடன் இவர் ஆரம்பித்த நிறுவனம் முதல் ஆண்டு இறுதியில் விற்பனையில் தொட்ட உயரம் 73 மி ல் லி ய ன் டாலர்கள், 3000 பணியாளர்கள்! மேலும் 5 மடங்கு கம்ப்யூட்டர்களுக்கு advance booking!!

தேவையை ஈடு செய்யுமளவுக்கு உற்பத்தியை உடனே பெருக்க அவரால் முடியவில்லை. முன்பதிவு ஆர்டர்கள் குறைந்தபாடில்லை. 

'ஆஹா! இவ்ளோ demand ஆ!!' என போட்டி நிறுவனங்கள் (Apple and IBM!) களமிறங்கி 'Cheaper and Better' கப்ப்யூட்டர்களை சந்தைப்படுத்தவும் (key attraction: bigger and better screen!), அவர்களையும் வெல்வேண்டுமே என்ற உந்துதலில், இன்னும் சிறப்பான மலிவான Osbourne Executive என்ற கம்ப்யூட்டரை தயாரித்து விற்பனையாளர்களுக்கு காட்டினார். அதன்பின் நடந்தது அவர் சற்றும் எதிர்பாராதது...

அவ்வளவு விற்பனையாளர்களும் 'எங்களுக்கு பழையது வேண்டாம், இதுதான் வேண்டும்' என கோரஸாக பழைய ஆர்டர்களை cancel செய்தனர். ஆனால் அதற்குள் பெருவாரியான Osbourne 1 களை உற்பத்தி செய்து முடித்திருந்ததால் அவற்றை கிடைத்த விலைக்கு விற்றும் வாங்க ஆட்கள் குறைந்து, புதிய கம்ப்யூட்டரை உற்பத்தி செய்ய பணம் புரட்டவும் முடியாமல் திவாலாக அவருக்கு ஆன காலம் வெறும் ஐந்து ஆண்டுகள் மட்டுமே!

மூத்த மகளை திருமணத்திற்கு தயார் செய்ய ஏராளமாய் செலவு செய்து, மாப்பிள்ளைகள் நான் நீ என்று போட்டி போடுகையில் அவளை விட இளமையான, அழகான இரண்டாவது மகளை அவர்கள் கண்டு மயங்கி, 'இவள்தான்' வேண்டும் என்று போட்டி போட, இவளுக்கு வேண்டியதை வாங்க பணமின்றி. கடன் வாங்க வழியின்றி (மூத்தவளுக்கு வாங்கின கடனையே அடைக்கலையே) தலையில் துண்டு போட்டுக்கொண்டு ஓரமாய் ஒதுங்கி அமர்வதை 'Osbourne Effect' என்ற பெயரில் வணிக கல்லூரிகளும் நிறுவனங்களும் product life cycle pitfall ஆக இன்றளவும் பயன்படுத்துவது மட்டுமே மிச்சம்.

தன் வாழ்வின் இறுதி நாட்களை கொடைக்காலில் தன் தமக்கை வீட்டில் கழித்த Osbourne, தமிழில் சரளமாக கதைக்கக்கூடிய, 'பாதித்தமிழர்'!. அம்மா திருச்சியாம், அப்பா Scottish ஆம்! அம்மா தாய்லாந்து / போலந்து என்பவரும் உண்டு. ஆனால் அவர் தமிழ் கற்றது என்னவோ திருவண்ணாமலையில், ரமணர் குடிலில்!!

வெற்றிகளை மட்டுமே கொண்டாடவேண்டும் என்று இந்த உலகிற்கு சொன்ன மூடர் யாரோ அறியேன். வெற்றியும் தோல்வியும் ஒரே நாணயத்தின் இரு பக்கங்கள்தான் என்று அறிந்தவராவது கொண்டாடுவோமே இவரது தோல்வியை!